Met klamme handjes en een bezweet voorhoofd worstel ik mij in de vliegtuigstoel. Elke andere passagier lijkt de rust zelve en valt direct in slaap, terwijl ik gespannen afwacht tot we gaan opstijgen. Als een stokstaartje kijk ik om mij heen zodat ik alles in de gaten kan houden. Door het raampje zie ik een
TagVliegtuig
Docent journalistiek Ruud Vos: ‘Ik sta zelf nog met m’n poten in de klei’
Hij komt aangelopen in een rustig tempo. We hebben afgesproken in het academiehart van de opleiding journalistiek. Nadat we elkaar de hand hebben geschud zegt hij: “Vind je het goed als we eerst even naar buiten gaan? Ik heb net een aantal examengesprekken gehad en ik moet eerst even roken hoor.” Samen lopen we naar