Lieve Opa&Opa, Ik ben weer thuis! Na 2,5 maand in Ierland ben ik weer thuis in het koude kikkerlandje. Op Schiphol stonden mijn zusjes en mijn ouders mij op te wachten. Het was een emotioneel weerzien, maar zo fijn. Ik kon mijn jongste zusje weer vasthouden! We hebben gehuppeld door het vliegveld, het was zo
Tagtoekomst
Afgestudeerde Marije: “Ik ben een ander persoon dan degene die binnenkwam”
Niet iedereen heeft een uitgestippeld pad voor de lange termijn na het behalen van zijn of haar diploma. De drieëntwintigjarige Marije Kraus kreeg dit jaar te horen dat ze is afgestudeerd voor Verpleegkunde en laat zich verrassen door wat de toekomst haar brengt. “De wereld staat voor me open. Ik zou het leuk vinden om
Waar doe jij je LIO?
‘Waar ga jij je LIO-stage lopen?’ Dit is de vraag die ik overal op de opleiding hoor. De LIO-stages zijn een feit geworden. Mijn jaarlaag moet er volgend jaar aan gaan geloven. Solliciteren, proeflessen geven, maar ook twijfelen. Want wanneer weet ik welke school bij mij past? Velen met mij hikken steeds tegen dit probleem
Opa&Opa dagboek: Vertrouwen
Lieve Opa&Opa, Mijn zusje gaf laatst aan dat we alweer bijna op de helft van het jaar zitten. Wat een enorm gek gegeven. Het voelt alsof ik net ben begonnen, maar ook weer niet. Vorige maand had ik weer mijn deadlines en stress, maar ook een beginnende vakantie. Die kwam precies op tijd, maar duurde,
Opa&Opa dagboek: Zo erg missen
Lieve Opa&Opa, Het voelt heel lang geleden sinds ik jullie laatst heb geschreven. Toch moest ik er gisteren wel weer aan denken. Ik was op Snapchat en daar krijg je soms herinneringen van zoveel jaar geleden. Ik zag gisteren dat ik nieuwe herinneringen had en ik ging die, net voordat ik ging slapen, even kijken.
“Hoop doet leven. Letterlijk.”
Zoals een sneeuwschuiver in deze barre tijden hele bergen sneeuw voor zich uit schuift, zo blijft het kabinet schuiven met de lockdown en de bijbehorende avondklok. Zelf heb ik de hoop op ‘terug naar normaal’ al ergens in september achtergelaten, maar om mij heen hoor ik in deze tijden zelfs de hardnekkigste optimisten de hoop
“2021, bring it on!”
Vraag me niet hoe, maar we hebben het gehaald: 2021. Een jaar waarin we hopen dat we eindelijk van het coronavirus af zullen komen. En een jaar wat nog geen week onderweg was toen de pleuris uitbrak in de Verenigde Staten. Wat het jaar ons verder gaat brengen? Geen idee. En dat leidt al snel
“Het is en blijft jouw leven”
Een vrijstaande bungalow halverwege een berg. Een veranda die uitkijkt over de rivier die onderlangs stroomt. Een meertje op de bergtop en een miezerig klein dorpje aan de voet van de berg. De berg in kwestie bevindt zich ergens in Colorado of Texas. Dat is wat ik zou beschrijven als je mij vraagt naar mijn
“Soms weten we het gewoon niet. En dat is oké.”
Het was vrijdagmiddag en ik was heel, heel chagrijnig. Ik voelde me opgesloten. Het duurde te lang. Het einde zou nog lang niet in zicht zijn. Want net die dag was de 100 kilometer-regel ingegaan, en ik had een afstand van tweehonderd kilometer af te leggen. Die middag dacht ik dat ik zo ongeveer de
Journalistiek-student Martijn: de nieuwe Tim Hofman?
Ik heb wel ambities. Grote dromen. Maar als over tien jaar die dromen totaal anders zijn is dat ook oké. Ik wil gewoon doen wat ik leuk vind. “Ik wist al heel lang dat ik journalistiek wilde gaan studeren. Waarom weet ik eigenlijk niet zo goed, het was een gevoel. Ik ben ook alleen maar
Nico van der Voet vertelt je waarom toekomststress niet nodig is
Het hbo bereidt je voor op de tijd hierna. De tijd van oriënteren, solliciteren en het serieuze werk: een baan. Maar wat nou als je twijfelt aan je kwaliteiten, ervaring, kennis en keuzes? Dán hoor je bij het merendeel van de hbo-studenten. Want wat er na je opleiding gaat gebeuren is vaag, onvoorspelbaar en soms
Zo voelt het als je geen keuzestress hebt
Het hbo bereidt je voor op de tijd hierna. De tijd van oriënteren, solliciteren en het serieuze werk: een baan. Maar wat nou als je twijfelt aan je kwaliteiten, ervaring, kennis en keuzes? Dán hoor je bij het merendeel van de hbo-studenten. Want wat er na je opleiding gaat gebeuren is vaag, onvoorspelbaar en soms
Beste pester, dank je wel
Tamara zoekt elke maand een uitdaging op. Deze maand gaat ze de confrontatie aan met het verleden. Ik ben naar een psycholoog geweest, ik heb erover gepraat, ik heb gehuild en ik heb geschreeuwd. Ik probeer het achter me te laten. Soms gaat dat goed, soms niet. Maar ik wil ook dat je weet dat
“Een tussenjaar is niet altijd een goed idee”
Eloïse Kasius (23) studeert journalistiek op de CHE. Terwijl ze subtiel haar kommetje soep leeg eet, vertelt ze over haar tussenjaar en haar toekomstplannen. Ze blijkt een hardwerkende, gezellige en grappige student. “Ja, nu heb ik het naar mijn zin. Maar dat heeft wel even geduurd.” Eloïse begon de studie journalistiek, maar wilde eigenlijk geen
Een toekomstplan? Doe mij maar gewoon een kaassoufflé
Hi daar. Mijn naam is Tara. Studente aan de CHE. Net als jij volg ik een hbo-opleiding, maar daarna gaat het bij mij mis. Als ik aan mijn toekomst denk, kom ik niet veel verder dan een zwart gat. Vaste banen zijn zeldzaam, kwaliteiten kunnen altijd beter en keuzes maken zuigt. Herkenbaar? Blijf dan vooral