Daan heeft een depressie gehad en nu schrijft hij over deze periode. Ook praat hij met anderen die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Een klein sprankje licht danst over mijn gezicht. Het vogelnest op mijn hoofd jeukt. De donkere waas doemt weer op en drukt mijn lichaam zwaar tegen mijn matras. “Of het is gewoon
TagDepressie
Hoe voelt dat dan, zo’n depressie?
“Ik begrijp het gewoon niet. Soms moet je toch gewoon even doorzetten?” Dat is dus het probleem. Het lukt me dan echt niet. Ik sla dicht. Ga op slot. Een waas neemt over. “Wat? Maar je kan toch gewoon…” Nee, niet dus. Een depressie is een ziekte. Een ziekte die in de weg staat van
Waarom de lat mij dwars zat – COLUMN
Geen idee wat ik met mijn leven aan moet… En zo heb ik het ook graag. Als aan mij gevraagd wordt wat ik na mijn opleiding wil doen zeg ik nog steeds “geen idee” en ik vind het heerlijk. Tuurlijk, soms raak ik verdwaald in een leeg, doelloos gevoel, maar dan herinner ik mezelf eraan
Best behoorlijk, die winterdipjes – COLUMN
“Last van een winterdepressie? Wordt productiever met licht!” Zo schreeuwt een advertentie mij even deze boodschap toe. Ik knipper, neem een slok van mijn thee en verslik me even vakkundig in de hete vloeistof. Lampen die depressie kunnen genezen? Wat is dat voor onzin! Even later kom ik tot bedaren en kijk ik glazig voor
Presterend de burn-out in – COLUMN
Daan studeert journalistiek en hij deelt om de week zijn ervaring omtrent depressie en burn-out. “Ik ben niet goed genoeg” is een zin die ik heel goed ken. Een beetje te goed zelfs. Maar alleen ben ik niet, dat weet ik inmiddels. Volgens de NOS vallen studenten ‘met bosjes’ in de mentale problematiek. Burn-outs, depressies
Hoi, ik ben Heidi en ik heb een depressie
Ze is niet elke dag aanwezig, maar als ze er is, is ze vaak vrolijk en kun je met haar lachen. Heidi is tweedejaars student Journalistiek en aan de buitenkant is haar niets aan te zien. Af en toe is ze wat meer op zichzelf, maar dat is in deze tijd niet iets heel bijzonders.