Ik snoep niet, loop niet zomaar binnen bij de McDonalds en zit niet meer achter mijn bureau. In plaats daarvan sta ik zoveel mogelijk als ik werk, eet ik mijn vitamientjes en bestel ik een kleine burger of salade als ik toch bij de Mac beland. Dus ik dieet. Hoor je niet zo vaak van
Tagcolumn
Hoe voelt dat dan, zo’n depressie?
“Ik begrijp het gewoon niet. Soms moet je toch gewoon even doorzetten?” Dat is dus het probleem. Het lukt me dan echt niet. Ik sla dicht. Ga op slot. Een waas neemt over. “Wat? Maar je kan toch gewoon…” Nee, niet dus. Een depressie is een ziekte. Een ziekte die in de weg staat van
Van hemel naar hel en weer terug
Waar ik mezelf jaren geleden iedere zondag kon vinden in de kerkbanken, kom ik mezelf nu steeds vaker tegen in het café. Ik probeer de blijvende leegte in me te vullen met een koud biertje in plaats van heilig water. De muren om me heen weerkaatsen niet langer de weemoedige klanken van orgelmuziek en harde
Column: wees maar lekker negatief
Ik heb aardig veel zelfkennis. En niet om mezelf de hemel in te prijzen, maar ik ben altijd blij en positief. Het enige wat mij tegenhoudt om ‘s ochtends fluitend mijn bed uit te komen, is het feit dat ik niet kan fluiten. Ik probeer het vaak, maar ik lijk een goudvis op het droge als
Ontbijten of naar de bios? Het is de kunst van volwassen worden
“Dus het kan pas de oven in als het lampje uit is?” Dit is één van de vele naïeve uitspraken die ik de afgelopen maanden heb uitgekraamd naar mijn huisgenoten. Deze zin illustreert bijvoorbeeld een waardevolle les die ik leerde tijdens het koken. Na een maandje of zeven op mezelf ben ik er eindelijk achter
Uitstellen is ook nodig
“Van uitstel komt afstel!” Werd door menig volwassene naar me toe geslingerd door de jaren heen. Het is een geliefkoosde term, gebruikt door ouders, grootouders, leraren en werkgevers. Elke (studie)loopbaanbegeleider heeft er wel eens een les aan gewijd en één van de eerste tips in ‘self-help’ boeken is dan ook: “Stel niet uit! Doe je
Eerste hulp bij een Writer’s Block (zelfs als je niet schrijft)
Soms weet je het gewoon even niet. Dat was het, einde column. Mijn vingers glijden langzaam van de toetsen af en ik kijk met een lege blik naar het scherm. Dames en heren, welkom bij het fenomeen ‘Writer’s Block’. Al de hele week google ik me een ongeluk naar inspiratie en waar ik die vandaan kan
Ik verklaar mijn nee tegen die van Nashville – COLUMN
Van Gereformeerde Gemeente tot Vrij Evangelisch waren ze. De handtekeningen onder de Nederlandse Nashville-verklaring, een pamflet dat homoseksualiteit, biseksualiteit en transgenderschap aanvalt als ‘misvorming van seksuele verlangens’ en min of meer zegt dat deze ‘gevoelens’ weg te nemen zijn als je maar hard genoeg bidt. Mijn lippen staan strak op elkaar. Mijn ogen rollen bijna