Naomi Reesing (22) heeft 3 grote liefdes: haar vriend, dansen en creativiteit. In haar tussenjaar heeft ze een sprong in het diepe genomen. Naomi ging na drie maanden samenwonen met haar vriend, ze begon haar eigen bedrijf en ze zocht naar een studie waar ze haar creativiteit in kwijt kon.
Studente journalistiek Naomi begon met dansen toen ze 10 jaar was. “Eerst danste ik in een klein dansgroepje in de Achterhoek. Ik werd benaderd om zelf dansles te geven toen ik 14 was. Dat deed ik de eerste jaren gratis bij een jongerencentrum in Doetinchem.” Naomi heeft een mbo diploma event-marketing op zak. “Door die opleiding verhuisde ik naar Arnhem. Ik moest stage lopen bij een dansschool. Door die stage ben ik in het ‘dansles’ wereldje gerold.” Inmiddels geeft Naomi les op verschillende locaties in Arnhem en omstreken. “In mijn tussenjaar ben ik eigen bedrijf begonnen. Ik heb me toen ingeschreven bij de KvK, daarvoor had ik een VAR-verklaring. Ik gaf veel dansworkshops, bijvoorbeeld op open dagen. Dat deed ik zodat mensen meer gingen bewegen.”
Na haar mbo opleiding nam Naomi een tussenjaar. “Ik moest nadenken over mijn toekomst en ik wilde een antwoord op het dilemma: ga ik door in de onzekere wereld van de dans of zoek ik iets wat ik voor de rest van mijn leven kan doen en waar ik mijn creativiteit in kwijt kan?” Naomi werkte in haar tussenjaar in een schoenenwinkel, maar daar zat geen toekomst in. Ze voelde zich ook niet thuis in het ‘event-marketing- wereldje’. Dansen is haar passie, maar Naomi besefte dat die wereld onzeker is. “Als ik mijn been breek is mijn carrière al afgeschreven.”
En dat niet alleen. “Ik zat in een dipje doordat ik alleen maar werkte. Ik ging naar de schoenenwinkel, ik ging naar huis, snel eten en dan dansles geven. De gedachte om de rest van mijn leven zo in te vullen maakte me gek.” Toch heeft het tussenjaar haar goed gedaan. “Spijt? Nee totaal niet! Ik denk dat het een resetknopje was en dat het me veel heeft gebracht. En ik heb antwoord op de vraag: wat wil ik nou echt?”
“Mijn tussenjaar was een resetknopje en dat heeft me veel gebracht.”
Naomi wist dus goed wat ze niet wilde, maar wat moet je dan? “Als danser vertelde ik een verhaal door middel van een goede choreografie. Ik ging nadenken over de andere manieren waarop ik een verhaal kan vertellen.” Dat bracht haar bij de opleiding die ze nu doet. “Ik heb allemaal testen gedaan, maar daar kwamen stomme dingen uit. Maar, journalistiek stond daar ook tussen! Het nieuws vond ik heel interessant, maar verder heb ik er nooit echt bij stilgestaan. Toen heb ik een meeloopdag gedaan op de CHE en daar kwam ik een berg enthousiaste docenten tegen. De docenten sloten af met de zin: “Tot volgend jaar in de lessen!” En voilá, hier zit ik dan.”