De vierdejaars pabostudente Debora (20) gaat sinds dit studiejaar door het leven als Debora van Dijken – Stam, echtgenote van Arend-Jan. Ze trouwden op de zonnige dag van 9 juli 2020. Hoewel het een fantastische dag was, was dit niet de bruiloft waar Debora van droomde toen ze nog een klein meisje was.
“Het was zo anders dan gepland! Arend-Jan en ik wilden het bruiloftsfeest bijvoorbeeld in de grote tuin van mijn ouders houden. Maar toen kwam corona en konden we steeds minder van ons plan realiseren door de getroffen maatregelen. Heel veel ideeën konden uiteindelijk niet doorgaan,” vertelt Debora terneergeslagen. Geen tuinfeest, minder gasten, de trouwkaarten kwamen pas drie weken van te voren aan… De lijst met obstakels groeide gedurende de periode voorafgaand aan de bruiloft.
“Ik vind het heerlijk om getrouwd te zijn!”
Veranderingen
“Het was soms echt stressvol. Er veranderde zoveel in een korte tijd. We hadden de grove lijnen namelijk al uitgewerkt en steeds moest dat veranderd worden. Maar ik vond het zo fijn om te merken dat er zoveel mensen met ons meedachten! Van allerlei kanten kregen we hulp. En uiteindelijk kwam alles goed. We mochten alsnog honderd mensen uitnodigen, dit zorgde overigens voor een hechtere en intiemere sfeer. We konden de hele dag terecht op een feestlocatie en mensen konden de dienst en het burgerlijk huwelijk live meekijken. Het voordeel daarvan is dat we de dienst nu op beeld hebben.”
Ondanks de veranderde omstandigheden klinkt Debora blij en gelukkig als ze hierop terugblikt. “Het was alsnog zo’n mooie dag! Ik heb echt genoten. Het is zo fijn om een hechte groep mensen om je heen te hebben om deze dag mee te vieren. En het bevalt me super goed om getrouwd te zijn. Ik vind het heerlijk! Na een relatie van vier jaar was ik er ook wel aan toe.”
“Hij vroeg mijn ouders om mijn hand.”
Ten huwelijk vragen
De vrolijke CHE-studente lacht en vertelt graag hoe het tot een bruiloft kwam. “We leerden elkaar kennen via de JV van de kerk. We waren op een avond bij zijn ouders thuis en toen is het begonnen. Een maand later kregen we verkering.” Een gelukkige lach klinkt door in haar stem. “Weet je hoe hij mij ten huwelijk vroeg? Ik had het echt niet door! Kijk, ik maakte als bijbaan schoon bij het bedrijf waar Arend-Jan werkte. Toen hij mij wilde verrassen achterhaalde hij op een slimme manier waar ik was, door middel van het in- en uitklokkaartje dat ik had. Toen ik werkte, ging hij naar mijn ouders om hen om mijn hand te vragen. Daarna versierde hij mijn kamer en installeerde mijn vader een verborgen camera. Toen ik thuiskwam en naar mijn kamer liep, zag ik een hart van rozenblaadjes en kaarsen.
En daar stond ‘ie dan!
Ik had het écht niet zien aankomen.”
“Ik heb een fantastische bruiloft gehad!”
En nu mag Debora elke dag van haar leven met haar man doorbrengen. “Hoewel het een gekke tijd was, en is, heb ik echt een fantastische bruiloft gehad! Ik zou het niet hebben willen uitstellen. Het was echt een hele mooie dag!”