Niet iedereen heeft een uitgestippeld pad voor de lange termijn na het behalen van zijn of haar diploma. De drieëntwintigjarige Marije Kraus kreeg dit jaar te horen dat ze is afgestudeerd voor Verpleegkunde en laat zich verrassen door wat de toekomst haar brengt.
“De wereld staat voor me open. Ik zou het leuk vinden om een combinatie te hebben van psychische en lichamelijke hulpverlening. Met name voor kwetsbare mensen. Het lijkt me heel interessant om voor hen iets te kunnen doen. Dat zal al snel buiten de reguliere zorg zijn. Maar hoe en wat precies weet ik niet. Nu werk ik in ieder geval nog even in de thuiszorg in Veenendaal.
Dat de wereld voor me open staat en ik alle kanten op kan, vind ik ook lastig. Want wat wil ik dan?”
“Ik zou overal naartoe kunnen”
Wonen
Op dit moment woont ze met veel plezier in een studentenhuis in Ede. Ze vertelt dat ze vijf jaar over haar studie heeft gedaan en de eerste drie jaar in een ander studentenhuis woonde. “Waar ik nu woon, woon ik dus alweer twee jaar. Maar ik blijf niet voor eeuwig in studentenhuizen wonen natuurlijk. Dus ik ben ook bezig met de vraag waar ik wil wonen. Ook dat maakt eigenlijk niet uit. Ik zou overal naartoe kunnen.”
Out-of-the-box
“Als ik terugkijk op afgelopen jaren, blijft me bij dat de docenten en hun begeleiding goed en persoonlijk is. Ik kon beter met mannelijke docenten dan de vrouwelijke. Ik denk dat dat is, omdat mannelijke docenten vaak iets beter out-of-the-box denken. Ze zijn iets minder van de regels. Daar houd ik wel van. Ik vond het bijvoorbeeld lastig aan mijn afstudeerfase dat ik binnen de lijntjes moest blijven. Ik ben er trots op dat ik het heb gedaan en zelf geregeld heb! Maar ik ben niet per se tevreden met het eindresultaat. Dat komt doordat ik het liefst sneller resultaat zie in plaats van dat ik lang onderzoek ergens naar doe en dan een advies moet geven. Ik probeer liever net zo lang iets uit tot ik iets heb gevonden dat werkt. Mijn docenten noemen dat laatste ‘iteratief onderzoek’.”
“Zaken rondom toetsen vind ik minder goed geregeld”
Ook tijdens de coronaperiode heeft Marije geen tekort aan begeleiding ervaren. Ze maakt er wel een kanttekening bij: “Zoek anderen op en durf om hulp te vragen. Met name tijdens de afstudeerfase. Docenten en medestudenten zijn altijd bereid te helpen, maar dan moeten ze wel weten dat je hulp nodig hebt. En dat is een les die later vast ook weer van toepassing gaat zijn.”
Eerlijk
“Mag ik ook de minder goede kanten noemen of moet ik het bij een positief verhaal houden?” vraagt ze voorzichtig. “Ik vind namelijk dat zaken rondom toetsen minder goed geregeld zijn. Soms laat de CHE daarin steken vallen. Maar verder vind ik het een fijne en diverse school. Ik heb er veel geleerd en ben een ander persoon geworden dan de persoon die binnenkwam.” Aan haar stem te horen, is dat positief.
“Geniet van je studententijd en leer van elkaar”
Tips
Tot slot geeft Marije tips aan beginnende of aanstaande verpleegkundestudenten: “Ik zou zeggen: Ga er open-minded in. De studie is breed en sommige dingen zullen leuk zijn, andere dingen niet. En heel cliché, maar wel waar: geniet van je studententijd en sta ervoor open om van anderen te leren. En bijvoorbeeld Ad Rem is daarbij gewoon leuk!” Met die woorden sluit ze vrolijk af. En met deze tips zal elk nieuw begin een stukje minder spannend worden. Wat de toekomst ook zal brengen.