De Human Resource Managementstudente Luca Kappinga (21) kreeg telefonisch te horen dat ze haar afstudeerperiode met vlag en wimpel gehaald heeft. Daarmee kwam er een einde aan haar vierjarige studie. Hoe kijkt Luca hier nu op terug en wat heeft de toekomst voor haar in petto?
“Ik wil uiteindelijk vluchtelingenwerk doen! Ik ben zo begaan met wat deze mensen meemaken dat ik hen zo goed mogelijk wil ondersteunen wanneer ze in Nederland arriveren. Ik gun iedereen een eerlijke kans op de arbeidsmarkt en ik wil hen helpen met het vinden van de juiste baan,” vertelt Luca enthousiast. Ondertussen is ze bananenpannenkoeken aan het bakken en af en toe klinkt er gesis vanuit de pan. Op de achtergrond is haar familie te horen. “Mijn vader is pastor bij een interculturele kerk. Hij vindt het dan ook helemaal geweldig dat ik deze kant op wil met mijn studie.” Terwijl ze dit vertelt, begint ze te lachen. “Hij heeft me tijdens mijn studie ook zoveel geholpen! Ik zeg weleens voor de grap dat ik mijn studie niet gehaald zou hebben als ik mijn vader niet had.”
‘Ik wil bruggen slaan tussen verschillende culturen’
Studententijd
Tijdens haar studententijd, merkte ze al eerder dat andere culturen haar aandacht trokken. Zo reisde ze tijdens haar minor Ontwikkelingssamenwerking af naar Kenia. “Dat is echt de allerleukste minor! Die tijd in Afrika is een hoogtepunt van mijn studententijd geworden.” Ze moet lachen en vertelt waarom. “Het andere hoogtepunt is dat ik mijn vriend op de CHE heb leren kennen. Daarnaast woonde ik op de Campus en dat is ook echt een hele leuke tijd geweest! Ik had namelijk leuke huisgenoten en het is ook gewoon top om op jezelf te wonen en om samen met vriendinnen boodschappen te kunnen doen.”
Twijfel
Toch had ook Luca tijdens haar studie last van twijfels. “Ik vroeg me vaak af of HRM wel de juiste opleiding voor mij was. Ik vond het allemaal wel interessant, maar nooit écht leuk.” Haar stem klinkt terneergeslagen, maar verandert al snel naar een positievere toon als ze vertelt over het bedrijf waar ze afstudeerde. “Bij Tear werd mij de vraag gesteld: wat zijn onderwerpen die jij leuk vindt? Toen kwam ik op de onderwerpen diversiteit en inclusie. Ik houd van verschillende culturen en ik wil er graag bruggen tussen slaan. Het onderwerp matchte ook goed tussen mij en het bedrijf. Doordat ik met dit onderwerp aan de slag kon gaan, is mijn interesse voor de opleiding vergroot. Hierdoor heb ik ook een hele leuke tijd gehad, omdat ik de passie voel voor dit onderwerp!”
‘Mijn kring heeft me er doorheen geholpen’
Eindproduct
Tear is de afkorting voor de woorden ‘tegen armoede’ en is een organisatie die mensen helpt om zelf op te staan uit armoede. Luca hielp de organisatie door middel van haar eindproduct. “Ik maakte een infographic met stappenplan met als doel om de organisatie diverser en inclusiever te laten worden.” Ze klinkt geleerd wanneer ze hierover verteld. Luca weet waar ze over praat. “Deze afstudeerperiode was prima te doen. In jaar twee en drie van mijn opleiding deden we een soortgelijk project waardoor deze periode van afstuderen mij niet vreemd voorkwam. Ik wist wat ik moest doen en op welke manier. Het was wel gek om ineens vanuit huis te moeten werken!”
‘We sloten de avond af met Chelsea tegen Manchester City’
Support
Luca moet lachen als ze vertelt over haar supporters. “Mijn kring heeft me er doorheen geholpen! Ik zit op een studentenvereniging en met hen heb ik over mijn studie kunnen sparren. En zoals ik al vertelde; mijn vader. In september start ik met mijn premaster interculturele communicatie en hij is helemaal enthousiast! Hij zei tegen me dat hij mee wil doen met alle vakken en dat hij de studieboeken ook gaat lezen.”
Vieren
Op de achtergrond klinkt steeds luider geroezemoes. Luca’s familie is blij voor haar. “We hebben pas met z’n allen gebarbecued om te vieren dat ik mijn bachelor gehaald heb.” Ze begint hard te lachen wanneer iemand op de achtergrond haar iets toeroept. “We sloten de avond vervolgens af met Chelsea tegen Manchester City.” In haar stem klinkt een vrolijke verontwaardiging door. Haar vriend roept iets vanuit de woonkamer en Luca herhaalt: “Het was maar een half uur.”
De docent die Luca’s afstuderen beoordeelt, belde haar eerder op dan verwacht. “Hij zei aan de telefoon dat hij dacht dat ik het vast wel zou willen weten. Gelukkig maakte hij er geen lang praatje van. Hij zei het meteen. Gefeliciteerd, je bent geslaagd. Nou, toen was ik relieved. Wat een fijn moment! En nu ben ik gewoon eeuwig klaar met mijn bachelor!”