“Weet dat kind in vredesnaam waar ze aan begint?”

Een week geleden kreeg ik een bijzonder appje van een medestudent. Ze gaf aan dat ze de volgende dag spontaan zou vertrekken naar Lesbos om daar als vrijwilliger te helpen in de benarde omstandigheden waar vele vluchtelingen zich momenteel in bevinden. Want dat de vele problemen op Lesbos bijna een maand na de brand in Moria het nieuws amper nog halen, betekent niet dat die problemen er niet meer zijn.

Luie stoel

Nu is het wellicht geen geheim dat ik niet bepaald optimistisch ben ingesteld. Mijn eerste reactie op haar bericht was dan ook: daar gaat haar studiecarrière. En weet dat kind in vredesnaam wel waar ze aan begint? Kan je zomaar zonder enige ervaring terechtkomen in een situatie waar je elke dag geconfronteerd wordt met het intense lijden van je medemens? Er waren allerlei vragen die rondspookten in mijn hoofd en waar ik na heel lang nadenken nog steeds niet uitkwam. Maar dát is nou juist waarom er vrijwilligers nodig zijn.

 

Er zijn namelijk zo veel mensen die net als ik alles beter denken te weten. We zien alleen maar problemen zonder oplossingen. We zitten behaaglijk in onze luie stoel te filosoferen over een ideale tolerante samenleving zonder landsgrenzen of andere beperkingen. We worden boos op de politiek en gaan politici uitschelden op Twitter. We bidden het hardst om vrede en gerechtigheid. Hoe je het ook wendt of keert: we schuiven eigenlijk onze verantwoordelijkheden af op een ander zonder zelf ook maar een poot uit te steken.

 

Bananenrepubliek

Of het nou gaat over vluchtelingenproblematiek, het klimaat of de dreigende burgeroorlog in die bananenrepubliek van Trump: je kunt denken tot je een ons weegt, maar als je ook maar iets wilt oplossen aan al die grote problemen zal je toch echt actie moeten ondernemen. Geen zorgen, dat hoeft heus niet door meteen alles uit je handen te laten vallen en halsoverkop naar het buitenland te vertrekken.

 

Kijk bijvoorbeeld eens rond in je eigen omgeving wat je kunt doen om mensen te helpen bij hun alledaagse problemen. Je eenzame bejaarde buurvrouw. Het gezin wat moet rondkomen van een paar euro per week. Asielzoekers die geen woord Nederlands kunnen. Het zijn allemaal mensen die niet elke dag in het nieuws komen, maar die jij echt gigantisch kunt helpen op kleine praktische manieren. En vergeet niet: wat je ook doet, je doet nog altijd meer dan pessimisten in hun luie stoel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.