Lieve Opa&Opa,
Gelukkig nieuwjaar! Het is 2023 en ik vind het jammer dat ik alweer afscheid moest nemen van 2022. Als je mij nu zou vragen hoe 2023 tot nu toe gaat, dan heb ik daar gemengde gevoelens over. Ik kan namelijk op twee manieren kijken naar die vraag.
Eerst kan ik kijken op persoonlijk vlak. Als ik kijk naar hoe ik mij mentaal voel, zit ik lekker in mijn vel en heb ik het idee dat het goed gaat. Dat idee heb ik. Ik ben met frisse moed dit jaar ingegaan en ik heb er ook echt zin in om er wat van te gaan maken. Vooral als ik terugblik op het jaar wat ik achter de rug heb. Helemaal naar Ierland in mijn eentje zonder iemand echt te kennen. Ik heb de beste tijd van mijn leven gehad, maar ik moest daarvoor wel een sprong in het diepe maken.
Ik heb dat vooral geleerd. Ergens volledig voor gaan is natuurlijk super eng, maar het geeft je mooie uitkomsten. Het kan natuurlijk ook geen goede uitkomsten bieden, maar je weet niet wat de uitkomst is zolang je het niet probeert.
De tweede manier waarop ik kan kijken naar de vraag: Hoe gaat 2023 tot nu toe, is als ik kijk naar de omgeving om mij heen. Als ik dat zie, dan heb ik wat minder frisse moed. Ik zit in mijn laatste jaar van de pabo en dat brengt veel stress. Ik begin straks met een afstuderende stage en daarna moet ik gaan nadenken wat ik ga doen. Daarnaast kijk ik ook naar mijn geliefden om mij heen. Voelen die zich allemaal goed? Niet allemaal, dat is ook moeilijk voor elkaar te krijgen, maar dat weegt wel mee in het antwoord op mijn prangende vraag. Er zijn nog meer omstandigheden in mijn leven waardoor ik moeite heb om antwoord te geven op deze vraag.
Dus ik zit in tweestrijd. Wat geef ik nou als antwoord op deze vraag, die makkelijk kan worden gesteld door vrienden of mensen waarmee ik in gesprek ga. Maar, is het nodig om een goed antwoord te hebben op deze vraag? Waarom kan ik niet gewoon zeggen dat ik niet zo goed weet wat dit jaar wordt? Ik ben altijd aan het praten over dat we meer naar elkaar moeten omzien, maar dat we ook eerlijk aan elkaar toegeven als het niet zo goed met ons gaat. Waarom zou ik dan liegen en toch weer altijd: Ja, prima, antwoorden.
Vorig jaar wisten we ook niet wat er ging gebeuren. We begonnen 2022 met een lockdown en volgens mij ook een avondklok. Waarom laten we ons dan zo erg leiden door deze eerste maanden. Want als deze eerste maanden niet goed gaan, met onze onmogelijke nieuwjaarsresoluties, waarom moet dat betekenen dat het hele jaar dan zo gaat zijn.
Ik heb er vertrouwen in dat het uiteindelijk wel uitpakt, zoals het moet uitpakken. Maar ik hoop, Opa&Opa, dat we wel naar elkaar om blijven kijken en dat we goed vragen hoe het nou écht met iedereen gaat. Dat is eigenlijk mijn enige nieuwjaarsresolutie.
Ik hou heeeeeel veel van jullie en ik mis jullie, in deze onzekere tijd, echt enorm.
Liefs,
Laura, jullie kleindochter