Opa&Opa dagboek: Allemaal te snel

Lieve Opa&Opa,

We zijn alweer halverwege maart en het gaat mij allemaal te snel. Ik ben op dit moment bezig met mijn afstudeerstage en daarnaast een onderzoek aan het houden. Als het allemaal goed gaat ben ik na de zomervakantie volwaardig juf en kan ik gaan werken. Maar ik vraag me af of ik daar wel zin in heb. Ik ben nu aan het genieten van deze laatste tijd, maar om de zoveel keer komt er wel iemand naar me toe met de vraag: ‘Wat ga jij doen hierna?’ Ik heb dan zin om heel hard te zeggen: ‘WEET IK VEEL, IK WIL DAAR NOG NIET OVER NADENKEN.’ Maar dat kan natuurlijk niet dus ik antwoord dan altijd heel lief dat ik wel kijk waar het allemaal heengaat.

En ik zeg dat wel, dat ik mij er niet echt mee bezig houd, maar ik ben er natuurlijk wel mee bezig. Ik check soms wel even vacatures en ik heb wel gesprekken met andere mensen over een vervolg na de zomervakantie. Dat betekent niet gelijk dat ik er zin in heb of dat ik enthousiast ben om te beginnen. Het gaat mij op dit moment allemaal veel te snel en het is nog de vraag hoe ik mezelf door deze tijd heen sleep.

Ik merk dat het helpt om het per dag aan te kijken. De weken bij mij zijn de laatste tijd druk. Ik ben maandag en dinsdag op de CHE en de andere dagen ben ik op stage. Ik geniet van het lesgeven en vind het heerlijk dat ik hier mezelf helemaal in kan kwijtraken. Ik zie alleen wel dat ik in het weekend te veel tijd heb om na te denken en dat ik dan begin te piekeren. Er zijn namelijk zoveel opties waaruit ik kan kiezen als ik klaar ben met mijn studie.

Mijn dromen en ambities hebben dan de tijd om te shinen, maar is dat wel de slimste route om te belopen. Mijn droom om bijvoorbeeld mijn schrijven te kunnen gebruiken voor een kinderboek. Ik zou dat geweldig vinden, Opa&Opa. Ik heb al genoeg ideeën, maar ik moet er echt eerst voor gaan zitten. Dat is best spannend. Ik kan natuurlijk ook kijken of ik nog een studie kan doen. Zoals psychologie waar ik dit jaar mee bezig ben geweest met mijn minor, en waar ik ook erg veel plezier uit haalde. Maar om weer een hele studie te gaan doen? Heb ik daar wel het geld voor en wil ik weer 4 jaar ergens mee bezig zijn?

De keuzes maken het moeilijk om ook ontspannen uit te kijken naar de zomervakantie, want ik moet iets gaan kiezen. Eigenlijk voor 1 mei als ik ook misschien nog een nieuwe studie wil gaan doen. Ik vind het lastig om mezelf hierdoor te manoeuvreren. Maar ik weet dat het goed komt. Zoals ik al zei, ik kijk het dag per dag aan.

Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat er ook al dingen op mijn pad komen waarmee ik aan de slag kan gaan. Dat is fijn en geeft rust, maar natuurlijk ook die stress. Moet ik al kiezen? Maar wat dan? Het komt allemaal wel goed en ik weet dat het allemaal op Zijn tijd klaarligt. Ik moet er alleen nog naar toewerken. Focussen op wat ik nu graag doe en kijken waar het schip strandt.

Als jullie nou eens konden zien waar ik was, Opa&Opa.

Ik hou van jullie!

Liefs,

Laura, jullie kleindochter

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.