Mentale gezondheid als student, hoe doe je dat?

Ik kom gelijk met de deur in huis vallen: dat antwoord heb ik niet. Niemand voelt zich zeven dagen in de week, iedere seconde van de dag gelukkig. Vooral niet als student. Wie voelt zich nou dolgelukkig als je uren achter elkaar aan het blokken bent voor dat tentamen van aankomende dinsdag? Of als je aan het eind van de maand instant ramen als avondeten eet omdat je geld op is?

 

Ik heb het gevoel dat mentale gezondheid een soort spier is. Spieren moet je trainen om ze groter en sterker te maken. En misschien nog wel het allerbelangrijkste: spieren moet je onderhouden om je progressie te behouden. Dus kortom, je moet hard werken om gelukkig te zijn. Dit zijn een aantal dingen die ik doe om mijn mentale gezondheidsspier zo sterk mogelijk te houden.

 

 

• Praat tegen jezelf als je beste vriend(in)

 

Soms kunnen we zo streng voor onszelf zijn en zo lief voor anderen. Vooral je interne monoloog kan jezelf compleet onderuithalen. Bij mij speelt mijn strenge interne monoloog altijd op als iets rondom studie niet helemaal lukt. Als mijn planning niet goed uitkomt of ik een lager cijfer haal voor een deadline dan verwacht. Bij anderen is dat misschien op vrienden- of relatievlak. Maar simpel gezegd: iedereen heeft het strenge stemmetje. Maar waarom praat je eigenlijk zo tegen jezelf? Zo praat je toch ook niet tegen je beste vriendin of tegen je moeder?

 

Ik ben begonnen met kijken hoe anderen tegen mij praten als het even niet lekker met me gaat. En nu praat ik ze gewoon na. Ik ben zelfs begonnen met mezelf ‘Veer’ te noemen. ‘Komt wel goed Veer, jij bent ook maar een mens.’ In het begin voelt het heel raar om dit te doen, maar nu gebeurt het bijna automatisch. Jezelf bij je bijnaam noemen klinkt als iets kleins, maar het zorgt ervoor dat je jezelf door de ogen van je geliefden gaat zien. Waardoor het simpelweg veel moeilijker wordt om zo lelijk tegen jezelf te praten. Zij zullen dat immers ook nooit doen tegen jou.

 

• Accepteren

 

Deze vind ik zelf nog heel moeilijk. Ik ben vrij praktisch ingesteld op sommige vlakken. Als er een probleem is, dan gaan we het gelijk even oplossen. Wat betekent dat als ik me even niet lekker voel, ik gelijk een soort psychoanalyse op mezelf losgooi en vanuit daar kan ik kijken wat ik moet doen om het op te lossen. Misschien ben ik overprikkeld, moet ik ongesteld worden, mis ik mijn familie of voel ik me onzeker. Zodra je weet waar je emoties vandaan komen, kun je het oplossen.

 

In een ideale wereld zou dit kloppen, maar in de realiteit voel je bepaalde emoties waarvan je lang niet altijd kán weten waar ze vandaan komen. Ik leer de laatste tijd om tegen mezelf te zeggen dat dat oke is. Als het jou niet lukt om te sporten die dag, of misschien lukt het zelfs niet om die dag je bed uit te komen, dan is dat helemaal oke. De schaamte moet weg van dit onderwerp. Iedereen heeft zulke dagen.

 

• Tang

 

Wie? Dat irritante strenge stemmetje waar ik het eerder over had? Die van Francine Oomen, je weet wel van de hoe overleef ik-reeks, heeft een naam en dat is Tang. Francine Oomen vertelde ooit tijdens het Faal Festival (een festival waar falen wordt gevierd in plaats van afgeraden) dat haar inner critic Tang heet. Tang ziet eruit als juffrouw Bulstronk van de film Mathilda. Een dikke dame met een strakke knot op haar hoofd en een enorme voorgevel.

(bron: Jonge Jaren)

Francine vertelt dat het helpt om te relativeren sinds ze Tang haar naam heeft gegeven. Zit je jezelf weer af te zeiken? Ach het is Tang maar, laat d’r maar lekker lullen. Francine vertelde nog iets tijdens het Faal Festival wat mij geholpen heeft. Tang mag dan wel vals en schofterig zijn, maar ze doet het wel vanuit liefde. Tang wil het beste voor jou, ze uit het alleen op de verkeerde manier. Dus op een gegeven moment mag je ook tegen Tang zeggen: bedankt voor je hulp, we willen hetzelfde, maar nu neem ik het zelf weer van je over.

 

 

Deze lijst kan natuurlijk (gelukkig) nog heel lang doorgaan. Er zijn veel verschillende dingen die je kunt doen om lekkerder in je vel te zitten. Dit zijn de 3 dingen die mij in mijn verwarrende begin twintiger jaren heel erg helpen. Ik hoop nadat je deze column hebt gelezen je ook eens gaat nadenken over een leuke bijnaam voor jezelf of over hoe jouw Tang er nou precies uitziet.