Ik zat pas met zes anderen aan tafel. Met wat automaatkoffie praatten een beetje over wat we willen bereiken. Een van de meiden vertelde dat ze een blog wilde starten met vrouwen als doelgroep. “Wat is het doel van je website?” “Ter inspiratie”. “Dus om vrouwen te inspireren?” “Ja. Ik ben geen feminist, maar ik vind het wel belangrijk dat vrouwen weten dat ze alles kunnen wat ze willen.”
Op dit soort momenten frons ik automatisch mijn wenkbrauwen en gaan de radars in mijn bovenkamer draaien. Dat komt door dit zinsdeel: “Ik ben geen feminist, maar…” Vaak vraag ik dan ook, “Waarom ben je dan geen feminist?” Ik leer immers van de oh zo heidense, populaire serie Game of Thrones dat everything before the word ‘but’ is horse shit. Het rare is dat er na die vraag nooit echt een logisch antwoord komt. Waarom willen meiden niet geassocieerd worden met het woord feminist, terwijl ze staan voor gelijke rechten tussen man en vrouw (en die expliciet willen uiten)? De meeste mannen willen dat al helemaal niet trouwens.
Ik denk dat het komt door de negatieve verbanden en misunderstandings van het woord feminisme. Volgens mij denkt iedereen (die zich er niet in verdiept heeft) dat feministen naakte, schreeuwende, mannenhatende vrouwen zijn die bh’s verbranden tijdens demonstraties.
Maar dat is toch helemaal niet waar feminisme voor staat? Feministen willen dat vrouwen dezelfde kansen krijgen als mannen, geen verplichte hakken en make-up in juridische banen, dat vaders ook luiers verschonen, dat mama’s fulltime kunnen werken zonder haat te krijgen, liefde voor cellulitis, meer vrouwelijke leiders, acceptatie voor mannen die make-up dragen, dat vrouwen met hoofddoek hetzelfde behandeld worden als mannen in pak, gelijk salaris, dat vrouwen durven te boeren, papadagen, sekseneutrale aanduidingen van beroepen, Barbies met realistische buikvetjes, acceptatie dat een partner met boobies meer verdiend dan een partner zonder boobies en acceptatie dat masculiene vrouwen net zo mooi zijn als feminiene vrouwen. Kortom: gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Volgens mij moet iedereen een feminist zijn, want we vinden deze gendergelijkheid toch zo belangrijk? Mannen en vrouwen zijn verschillend, dat geef ik gewoon toe, maar die gelijkheid en respect naar elkaar moeten er gewoon zijn als je in een gezonde samenleving wilt leven. Ik hoor je al denken: moeten we dan niet een nieuw woord verzinnen waar mensen zich wel mee durven te associëren? Ergens is dat wel een goed idee, want dan durven meer mensen echt te staan voor gelijkheid. Aan de andere kant verwijderen we dan een stuk geschiedenis en negeren we het harde werk van alle vrouwen die voor deze gelijkheid streden. Zonder hen waren we nog op dezelfde plek als in de negentiende eeuw.
Dus zullen we in plaats van ‘ik ben geen feminist, maar…’ ‘ik ben een feminist, want…’ zeggen?