Ik zit nu in jaar 4 van de pabo. En dat betekent dat je gaat afstuderen, wat al eng genoeg is. Als je gaat afstuderen van de pabo, moet je eerst een afstuderende stage gaan doen. Je zogenaamde LIO-stage. Ik heb al eens eerder geschreven over mijn LIO-periode en dat ik nog geen idee had waar ik deze stage zou gaan lopen. Dat mysterie is gelukkig de wereld uit en ik heb nu al 4 dagen stage gelopen. De volgende dingen zijn het spannendst, grappigst en meest vermoeiend, maar het is wel belangrijk om te weten als je zelf LIO-stage gaat lopen.
1. Hoe moe je gaat zijn
De eerste dagen ben je erg moe en ik dacht dat ik hier op voorbereid zou zijn, maar dat bleek minder waar te zijn. De dagen voordat je begint, kan je al moeilijk slapen en als je dan begint krijg je niet normaal veel informatie op je dak. Alle docenten, met de beste bedoelingen natuurlijk, komen naar je toe om je informatie te geven die je kan helpen met je stage. Iedereen vraagt hoe het gaat en hoe je het vindt en dan daarnaast ook gewoon nog les te geven.
2. ‘Zo hoort dat niet!’
Dit is de zin die ik de laatste tijd alleen maar hoor in de klas. Als juf/meester wil je natuurlijk je eigen regels in de klas hebben. Je bent aan een bepaalde manier gewend geraakt en dat wil je ook doorzetten in de komende klassen die je hebt. Maar als je maar 1 dingetje fout doet of anders, dan hoor ik door de klas: ‘Maar juf, zo doen we dit normaal niet.’ De hele dag ben ik bezig met mezelf verklaren of vertellen dat ik weer een andere juf ben, dus andere regels heb. Gelukkig is dit iets wat minder zal zijn en ik moet zeggen dat ik daar ENORM naar uit kijk.
3. Het schema
Ja… het schema, daar moet ik ook enorm aan wennen. Opeens kan ik niet meer tot 1 uur ‘s nachts wakker blijven. Ik moet nu standaard 3 dagen in de week vroeg wakker worden. De eerste dag, van die drie, ben je er als de kippen bij en heb je nergens last van. Tweede dag voel je je al iets minder, maar je bent blij dat je voor de klas kan staan en dat je hier kan werken. En dan de derde dag… Soms ben ik er aan het eind van de dag vrijdag helemaal klaar mee en ben je aan het aftellen tot het 14:15 is. Het hoort er nou eenmaal bij en je weet dat het ook normaal is. Je praat met andere docenten en 9 van de 10 voelen zich precies hetzelfde.
4. Wat een plezier
Naast dat er veel op je afkomt, moet je je ook wel bedenken waar je nu staat in je opleiding. Als ik soms in de klas kijk en ik zie dat ik alleen ben met mijn leerlingen, dan voel je toch een soort van euforie. JIJ mag deze leerlingen iets leren en dingen meegeven. Het is en blijft een prachtig vak en ik ben blij dat ik daarin mag participeren.
Dus geniet vooral en maak plezier. Probeer ook dingen uit, want nu heb je nog mensen waar je op terug kan vallen. Dus val op je bek, kom dan ook weer terug overeind en geniet! Dit is waar je voor hebt gestudeerd!