Column: Tijd is geld. Toch?

Twee weken geleden kreeg ik te horen dat ik niet mag afstuderen dit voorjaar. Mijn eerste reactie: kut (mag ik dat zeggen hier?). Ik dacht gelijk aan nog meer centen betalen aan de CHE en de overheid, terwijl ik niet eens colleges heb. Dat blijf ik vaag vinden, let’s be real. Op hetzelfde moment moet ik wel nog meer geld lenen om rond te komen. Ik dacht aan mijn stage afzeggen en mijn onderzoek uitstellen. Ik dacht aan niet gelijk afstuderen met de rest van mijn jaar. Ik dacht aan een half jaar later beginnen met het volwassen leven. Aan de ene kant niet erg, maar aan de andere kant loop ik een aantal maandsalarissen mis. Hieruit blijkt allemaal: tijd is geld. Deze vertraging kost veel centen. Alles was ruk.

BLEH.

Maar goed, toen ging ik nadenken. Dit zou een verplicht tussenhalfjaar zijn. Niet per se om mezelf te ontdekken of één van de andere 100 redenen waarom mensen hun vervolgopleiding uitstellen. Ik moet een tussenhalfjaar nemen. Waarom ga ik daar dan niet gewoon voor? Ik kan zoveel doen komend halfjaar, terwijl mijn klasgenoten moeten ploeteren. Ja, ik daarna ook, dus dat maakt niet veel verschil. Maar als zij klaar zijn, gaan zij (hoogstwaarschijnlijk) gewoon door met het echte leven. Want tijd is geld. Ik zou op mijn twintigste afstuderen en dan aan het werk. Want tijd is geld.

OH. HMM.

Natuurlijk kan ik komende maanden fulltime gaan werken, maar is dat het beste idee? Eigenlijk heb ik nu een extra kans om random dingen te doen. Dingen die ik in het normale dagelijkse leven niet zou doen. Ik kan wat reizen, cursussen doen, nieuwe hobby’s fixen. Wel een beetje werken, want ik moet wel rondkomen. Maar er is zoveel meer in de wereld dan alleen werken.

DUS.

Naar mijn idee kunnen we tijd en geld niet met elkaar vergelijken. We hebben ze beide niet onder controle. Er gebeurt altijd wel iets dat je niet voorzag. Zodra ze weg zijn, komen ze niet meer terug. Maar welke van de twee vind ik nu belangrijker? Dat ik tijd inruil voor geld of dat ik geld inruil voor tijd? Het geld dat ik komende maanden verplicht verlies, krijg ik niet terug. Maar hetzelfde ‘geldt’ voor de tijd. Het is cliché, maar tijd hebben we helemaal niet in de hand. (Jaja, behalve als je een klok op je hand tekent. Haha, vet grappig, echt humor.) Na het halen van mijn diploma, werk ik nog tot mijn 65ste. Waarschijnlijk 70ste tegen die tijd. Precies zoals Dolly Parton zingt in 9 to 5, ook al twijfel ik of dat haar werktijden zijn.

Dus waarom zou ik moeilijk doen over dit halfjaar? Ja, ik moet lenen. Ja, ik loop vertraging op. Maar ik heb nu zes maanden de tijd om nog alle dingen te doen die ik wil. Dus ik ben bezig met een mini bucketlist die ik komende maanden kan uitvoeren. Wel eentje die niet te veel centen kost.

 

Wow, deze column lijkt een beetje op Psalm 136, met alle ‘tijd is geld’. Bij Psalm 136 gaat het steeds over ‘eeuwig duurt Zijn trouw’. Tijd > geld.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.