We kennen het allemaal; je komt op station Ede-Wageningen aan na een lange dag school. En wat denk je? De trein rijdt voor je neus weg. Er zijn meer van dit soort situaties, waar je niet aan ontkomt als je een trouwe NS-reiziger bent. Hieronder volgen er acht. 1. De welbespraakte oudere dame Je zit
CategoryTREINLEVEN
“Weet je wat het is? Ik kan heel slecht tegen onredelijkheid”
Oeps. Mijn krakende nep-leren jas en in plastic verpakte Zalando bestelling maken een beige-broek-meneer rechts van me wakker. Zijn hoofd komt omhoog en zijn bril met grote glazen en gouden randjes wordt zichtbaar. Zo’n typisch gevalletje van stijlvol gekocht, 20 jaar geleden, stug blijven en dragen en opnieuw stijlvol in 2019. Well done. Takke toeristen
Dit maakt jouw irritante treinreis tenminste nog een beetje dragelijk
Soms heb je zo’n dag dat het allemaal gewoon even kut is. Je bent je ov kwijt, je broertje heeft je lunch opgegeten of je hebt een 4 gekregen voor dat magazine waar je écht heel hard aan had gekopieerd en geplakt. Dan, ja precies dan, is treinen zo’n ding waar je echt even geen
Ontspannen kringspier
Als ik de ‘lounge’ van de trein binnenstap, krijgt de coupé een intensere betekenis dan ik had gewild. Op de bijna comfortabele bank, liggen twee jongens net zo comfortabel over elkaar heen. Het been van de een over de buik van de ander, het hoofd van de ander op de leuning van de bank. Onverstoorbaar
Op vakantie in Aloë Vera
Als ik op een net iets te koude morgen de trein binnenstap, wordt al snel duidelijk dat het een leuke rit gaat worden. De coupé zit vol met mensen en overal poppen kleine gesprekjes op. Ik plof neer tegenover een vrouw met een opvallend rode zonnebril, die haar man als boeksteun gebruikt. Naast me zit
Vier soorten telefoongebruikers in de trein
Appen, swipen en telefoneren. Het smartphone gebruik in het openbaar vervoer kan nog wel eens voor opmerkelijke situaties zorgen. Er zijn veel verschillende soorten ‘met-mijn-telefoon-in-de-trein’-mensen. Je hebt het ‘oke’-volk, de ‘meelezers’, de ‘spiegels’ en de ‘vleeskeurders’. Het ‘oke-volk’ Dit zijn de mensen die een telefoongesprek zo ongelofelijk inhoudsloos kunnen maken dat het gewoon knap is.
Goudgraver in de trein – TREINLEVEN
Een man van ongeveer 1 meter 80 met donkerbruin kort haar neemt plaats op de stoel tegenover me. De rimpels in zijn gezicht vertellen me dat hij een jaar of 60 is, zijn jas zegt me dat hij dat liever ontkent. KNALblauw. Eerlijk, de Albert-Heijn tas op zijn schoot is er niks bij. Achteraf wilde
Medelijden in de trein – TREINLEVEN
Soms vraag je je af waarom je bepaalde blikken krijgt. Heb ik een ochtendkapsel? Staat mijn gulp open? Hangt er een Dorito in mijn haar? Vandaag is zo’n dag. Het is rond het middaguur als ik de trein vanaf Ede naar mijn oma instap. Ik kan me altijd verheugen op deze reis, want vanaf Utrecht
In het hokje van de machinist – TREINLEVEN
Als Daniëlle, beter bekend als Daan, zondagmiddag haar huis uitstapt, heeft ze geen idee wat haar de komende treinreis te wachten staat. “Ik maakte een lekkere wandeling door Waalre dorp op weg naar de bus en genoot van het zonnetje.” Eenmaal bij station Eindhoven komt de trein precies aanrijden. Ze stapt in en reist mee
Filmpje pakken in de trein
Het is vrijdagmiddag: weekend! Zoals gewoonlijk ben ik weer eens te laat van huis vertrokken en moet ik een sprintje trekken om de trein te halen. Gelukkig is het rustig op station en helpen de roltrappen een handje mee. Oprecht, de uitvinder van deze trappen verdient een pluim. Twee pluimen. Stiltecoupé Eenmaal genesteld in de
Dilemma’s in de trein – TREINLEVEN
Een kleine eindsprint en een flinke sprong. “Fuuuuut”, het fluitje van de conducteur maakt duidelijk dat ik geen twee seconden later had moeten zijn. “Net op tijd!”, hoor ik mezelf zeggen tegen een willekeurige dame in de hal, die op haar beurt schaapachtig mijn kant uit kijkt. Eenmaal in de coupé word ik me er
“Onbedoelde humor in de trein, daar kan ik nou van genieten” – TREINLEVEN
“Is deze plek vrij?” Het is rustig in de trein. Buiten is de lentezon goed aanwezig en binnen is het verrassend koeltjes. Als we even onderweg zijn minderen we vaart. “Amersfoort, station Amersfoort”, klinkt de stem van de conducteur. Mensen die duidelijk hebben getwijfeld tussen net te warme lange mouwen en iets te frisse hemdjes,
Festivalseizoen in de trein
Slippers, zonnebrillen, driekwartsbroeken waarvan ik niet wist dat ze nog bestonden en hier en daar een verdwaalde winterjas. Het is lente! Tijd voor stoeltjes in de zon, boeken onder de neus en natuurlijk: festivals. Ook dit weekend was het raak. We vierden dat ons land vrij is. Vrij van oorlog, maar ook vrij om te