Leven met een Limburgse identiteit

Elke vrijdagmiddag kan ik niet wachten om mezelf met een enorme logeertas, die tijdens NS-spitsuren meteen dienst doet als stormram, in de trein te proppen en een kleine tweehonderd kilometer af te zakken naar mijn ouders in Zuid-Limburg. Eenmaal daar aangekomen begint mijn andere leven. Een leven waar ik, zoals het er nu uitziet, nog

Verplicht vakantie

Afgelopen weekend hoorde ik van een vriend dat het feest was in zijn geboorteland. Hij vertelde over mensen die een gat in de lucht sprongen van vreugde. Dansende, uitbundig feest vierende mensen. De vrijetijdskleding werd uit de kast gehaald en vrouwen eisten hun plek achter het aanrecht op om de lekkerste baksels te maken.  

‘De liefde’ wordt altijd zo enorm opgehemeld

Ik las laatst een geweldige thriller. Een complexe moord, een spannende zoektocht, heerlijk. Toch belandde het boek tegen het laatste hoofdstuk met een klap tegen mijn slaapkamermuur. Zo’n 400 pagina’s lang was ik aan het lijntje gehouden, in de veronderstelling eindelijk een romantiek-loos boek te hebben gevonden. Maar nee hoor, in het laatste hoofdstuk werden

Column: Ik heb te veel vrienden

Ik zat bij de Bagels & Beans met een aantal klasgenoten. Het was erg gezellig (anders zou ik er ook niet zijn). Tijdens het eten van een vet onhandige bagel met chutney (@B&B, noem het gewoon jam!), hadden we het over vrienden. De één was altijd te verlegen om op iemand af te stappen, een

Column: Tijd is geld. Toch?

Twee weken geleden kreeg ik te horen dat ik niet mag afstuderen dit voorjaar. Mijn eerste reactie: kut (mag ik dat zeggen hier?). Ik dacht gelijk aan nog meer centen betalen aan de CHE en de overheid, terwijl ik niet eens colleges heb. Dat blijf ik vaag vinden, let’s be real. Op hetzelfde moment moet

Omkijken naar elkaar? We kunnen niet anders

We hebben allemaal wel eens de neiging om even je middelvinger op te steken naar je welbekende omgeving en te denken: “Ik zoek het zelf wel uit.” Stress, kapotte relaties, teleurstellingen, frustraties, er zijn zo veel verschillende redenen. Wat de reden ook is, uiteindelijk zou je het liefst met een koffer, een tentje en een

Een verroest gourmetstel

De kerstreclames vliegen je weer om de oren. In deze feestmaand worden we in het gezicht gemept met zoetsappige reclames van uitgedoste families aan statig gedekte tafels. Ze kijken elkaar liefdevol aan en geven elkaar schalen door met hoeveelheden eten waar een weeshuis nog genoeg aan zou hebben. Ik weet niet hoe realistisch dit beeld

De samenleving in een vierzit

Ik zat in een overvolle trein vanuit Maastricht. Tegenover mij zat een bejaarde Turkse moslima. Naast mij zat een zakenman, onberispelijk in pak, glimmende schoenen en elk haartje op zijn kalende hoofd in het gareel. Schuin tegenover mij zat een puisterige middelbare scholier, op wiens T-shirt een verleidelijke dame zonder T-shirt was afgebeeld. De Nederlandse

Die ene iconische Hobbit-scène

Het is november: een grauwe, grijze maand waarin er niks gebeurt en de langverwachte feestdagen zo dichtbij en toch zo ver weg lijken. Toch heeft november voor mij wel een avontuurlijk randje. Het was in deze maand dat ik, twee jaar geleden onderhand, mezelf deed denken aan die ene iconische scène uit The Hobbit. Je

Column: Het is weer zo’n dag

Het is een heerlijke maandagochtend, waarin ik had gepland om te gaan sporten. Ik heb het nog niet gedaan, want ik schrijf nu deze column. Maar wellicht dat ik, zodra ik op publiceren heb gedrukt, even m’n sportlegging aantrek. En dat op maandagochtend. Als het daadwerkelijk gebeurt, verdien ik een schouderklopje, daar moeten we het

Peter-Pan dag

Peter-Pan dag Bij het opruimen van mijn kamer werd ik geconfronteerd met één van de meest tragische teleurstellingen in mijn leven. Ik kwam een boekje van schots en scheef aan elkaar geniete A4’tjes tegen. Ik sloeg het boekje open en de taalfouten in het feloranje kinderlijke handschrift deden pijn aan mijn ogen. Op de voorkant