“Hallo lieve mensen, ff kleine aankondiging, ik ga voortaan bij de naam Joana en gebruik zij/haar voornaamwoorden, ik zou het erg fijn vinden als jullie voortaan mij daarmee aanspreken/daarmee naar mij refereren.” Dit is wat ik afgelopen donderdag naar mijn leerjaar stuurde. Nieuwe naam en voornaamwoorden Al sinds ruim twee jaar weet ik dat ik
CategoryCOLUMNS
Fluisterkaboutertjes
Toen ik zelf als leerling op de basisschool zat, had mijn klas vaak moeite met stil zijn. Daarom moest onze juf daar vaak aandacht aan schenken. Uiteindelijk had ze een heel goed idee. Ik noem haar voor dit verhaal juf Maaike. Op school hadden we een gymzaal vlakbij onze school en daar kon het geluid
Opa&Opa dagboek: In m’n bubbel
Lieve opa & opa, Dit is mijn dagboek. Mijn dagboek die ik schrijf naar jullie twee, omdat jullie hier niet meer zijn. Toen jullie er nog waren hebben jullie mij zoveel geleerd over het leven en hoe ik God ook moet meenemen. Nu jullie er niet meer zijn, moet ik het zelf uitzoeken en ik
“Ik kan zoveel interessantere ideeën bedenken om de werkwereld efficiënter te maken”
Open de gemiddelde nieuws- of opiniesite en je ontkomt niet aan het H-woord: hybridewerken. Het combineren van thuis- en locatiewerk zou een revolutie voor de werkwereld betekenen. Maar als we dan toch druk nadenken over waar we voortaan werken, kijk dan alsjeblieft ook meteen even naar hoe we werken. Prullenbak Ook ik heb de
“Er is niks mis met falen an sich”
Het nieuws trok zowel op nu.nl als in het echt veel bekijks: lesauto belandt op geparkeerde cabriolet. Ik wist niet zo goed of ik nou moest lachen uit leedvermaak of cringen uit meeleven met de leerling die dit knappe staaltje vliegwerk op zijn of haar geweten had. Ik vermoed helaas dat de leerling het huilen
“De EU heeft meer stokken nodig”
Mijn hart sprong op van vreugde. De wereld kreeg plotseling iets meer glans. De vogels leken harder dan ooit te fluiten en ik kreeg weer helemaal zin in mijn dag. Eindelijk kwam ‘ie voorbij, een langverwachte headline: EU sleept AstraZeneca voor de rechter. Nou weet ik dat het niet per se iets zal gaan schelen
“Het wantrouwen vliegt je om de oren”
Dichtblijvende terrassen, een eindeloze lockdown en een premier met geheugenverlies. Het wantrouwen in de politiek vliegt je om de oren. Maar in deze coronatijd zijn we ook nog eens wantrouwig naar elkaar; mensen die niezen worden gemeden als de pest en je hoopt maar dat degene die in de rij achter de kassa in je
“Moet diversiteit altijd zo’n punt zijn?”
In deze tijden van coronamoeheid, vechtende kerkgangers en vastlopende schepen gebeurt er tenminste nog íets goeds in de wereld: Bordspel ‘Levensweg’ moderniseert en biedt voortaan meer ruimte voor diversiteit. Een straaltje zonneschijn in de zee van verder trieste headlines op nu.nl. Het viel het mij op, dat dit mij opviel (volg je ‘m nog?) als
“Versla de bad guys”
De verkiezingen komen eraan. Normaal gesproken voelt het voor mij toch een beetje als je burgerplicht om je steentje bij te dragen aan de democratie van je land. Dit jaar dacht ik: de democratie van mijn land kan even de pot op. Wat maakt die ene stem van mij nou uit? En ik zou werkelijk
“Hoop doet leven. Letterlijk.”
Zoals een sneeuwschuiver in deze barre tijden hele bergen sneeuw voor zich uit schuift, zo blijft het kabinet schuiven met de lockdown en de bijbehorende avondklok. Zelf heb ik de hoop op ‘terug naar normaal’ al ergens in september achtergelaten, maar om mij heen hoor ik in deze tijden zelfs de hardnekkigste optimisten de hoop
“Agressie mag er zijn”
Afgelopen weekend ging het hele land op de kop dankzij de nieuwste wanhoopspoging in de bestrijding van het coronavirus. Brandhaarden braken letterlijk en figuurlijk uit. Winkels werden geplunderd. Politie werd bekogeld en protesteerders werden hardhandig teruggepakt. De avondklok bleek de druppel te zijn die de emmer van frustratie bij een paar mensen deed overlopen.
“2021, bring it on!”
Vraag me niet hoe, maar we hebben het gehaald: 2021. Een jaar waarin we hopen dat we eindelijk van het coronavirus af zullen komen. En een jaar wat nog geen week onderweg was toen de pleuris uitbrak in de Verenigde Staten. Wat het jaar ons verder gaat brengen? Geen idee. En dat leidt al snel
Vervangen complottheorieën de rol van religie?
Mijn moeder doet wel eens de uitspraak dat de kerken weer volstromen als er oorlog zou komen. Daarmee bedoelt ze, denk ik, dat ondanks de kerken nu leeglopen, mensen wel behoefte hebben aan zingeving. Zeker in moeilijke tijden. 2020 is een moeilijke tijd, dat weten we allemaal. Maar in plaats van volle kerkbanken, of zoals
“Er komt nooit eens een documentaire genaamd ‘Waarom werken mannen wel'”
Dankzij een documentaire laaide de eeuwenoude discussie weer even op in de opiniestukken: waarom werken vrouwen niet? Het gebeurde naar aanleiding van een gelijknamige documentaire die de afgelopen weken in dit vraagstuk dook. Volgens deze documentaire is er vooral het probleem dat vrouwen van alle kanten bekritiseerd worden: werk je veel, dan ben je een
Complottheorieën: overheid de oorzaak?
Het coronavirus is gecreëerd in een lab, de maatregelen zijn er om burgers voortaan 24/7 te domineren en – mijn persoonlijke favoriet – extremistische moslims hebben corona gecreëerd en verspreid zodat iedereen beschermende en daarmee meteen (gezichts)bedekkende kleding gaat accepteren. Het zijn slechts drie voorbeelden van de vele complottheorieën rondom het coronavirus die de
Multitasken: sneller of dubbel zo lang bezig?
Appen op de fiets, mailtjes beantwoorden tijdens een college, muziek luisteren en een artikel lezen terwijl je een column schrijft. We multitasken de hele dag. Ben jij er goed in? Of denk je er goed in te zijn? Het lijkt makkelijk om alles tegelijkertijd te doen. Dan ben je lekker snel klaar. Althans, dat denk