America first, Netherlands second – TUSSENJAAR

Tijdens de drukke periode van omroep Ede maakt Elsemarie de Boer (19) tijd om haar ervaringen van haar tussenjaar met mij te delen. Met haar zwarte blouse, spijkerbroek en standaard aanwezige lach vertelt ze enthousiast over de keuzes die zij maakte in haar tussenjaar.

Haar klas maakt een TV uitzending voor de lokale omroep, omroep Ede. Haar enthousiasme over het project is aanstekelijk en ze heeft het heel erg naar haar zin op de opleiding. Journalistiek past bij haar en ook de CHE valt zeker niet tegen. “Als ik mensen om me heen wel eens zie twijfelen, ben ik blij dat ik die periode achter de rug heb.” Waar komt die zekerheid vandaan? “In mijn tussenjaar heb ik ruim de tijd gehad om te bedenken wat ik met mijn leven wilde.”

Elsemarie was 17 toen ze slaagde voor de havo, op het Christaan Huygens College in Eindhoven. “Ik wist voor mijn examens niet of ik in één keer zou slagen. Mijn ouders hebben toen een goed motivatie middel bedacht. Zij hadden kennissen in de buurt van San Francisco wonen. Als ik in één keer zou slagen voor de havo, mocht ik naar dat gezin toe. Ik moest wel de helft zelf betalen en alles zelf regelen, haha.  Maar het was motiverend genoeg.” En dus slaagde Elsemarie voor de havo.

“Het ging heel snel. Ik had mijn havo diploma, nam een tussenjaar en vertrok naar Amerika.” De liefde voor het land aan de andere kant van de oceaan zat diep. ‘Ik had altijd al een liefde voor het land en ik houd van reizen en andere dingen zien. Ik wilde gewoon heel graag weg.’ En zo gezegd, zo gedaan. Elsemarie vertrok voor bijna 3 maanden naar Morgan Hill. “Toen ik op Schiphol alleen door de douane moest heb ik me wel meerdere keren afgevraagd wat ik nou aan het doen was”, lacht ze.

Eenmaal aangekomen had ze de tijd van haar leven. “Ik hielp in het gezin, ik deed huishoudelijke klusjes en ik paste op de kinderen. Daarnaast heb ik heel veel gezien. De mensen bij wie ik woonde hadden een camper en hebben me veel natuurparken laten zien. Toen we een keer met vrienden van hen gingen zeilen op de Pacific Ocean heb ik zelfs nog walvissen gespot. Een hele vette ervaring.”

Na een paar tranen en een afscheid voor een niet al te lange tijd was het tijd om terug te gaan naar Nederland. “Ik ga sowieso nog eens terug. Zo snel mogelijk.” Eenmaal in Nederland was het november en verzon ze een tijdsinvulling voor de rest van het schooljaar. De keuze viel voor de Evangelische Hogeschool in Amersfoort. “Ik ging daar ook maar meteen op kamers wonen. Ik heb het heel erg naar m’n zin gehad daar. Ik heb daar vriendschappen opgedaan die ik niet meer ga verliezen.”

Elsemarie heeft zeker niet stilgezeten in haar tussenjaar. “Ik ben ongelofelijk blij dat ik het gedaan heb. Ik ben er van overtuigd dat mijn tussenjaar heeft bijgedragen aan het feit dat ik zeker weet dat ik de journalistiek in wil. Ik had alle tijd om uit te zoeken wie ik was, wat ik wil en hoe ver ik wil komen.” Ze ratelt door over haar levenslessen. “In Amerika heb ik geleerd om mezelf te redden. Ik was in een vreemd land en ik kende bijna niemand. Op de Evangelische Hogeschool heb ik vooral veel over mezelf geleerd. Als ik een fulltime studie had gedaan, had ik niet de tijd genomen om aan mezelf te werken. Ik ging naar de EH zonder duidelijk toekomstbeeld, maar ik vertrok met een plan. Ik heb totaal geen spijt van mijn tussenjaar, ik zou het iedereen aanraden!”

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.